Sukhasiddhi – Stan Ducha w Buddyzmie
Sukhasiddhi to buddyjskie pojęcie odnoszące się do jednego ze stanów ducha, wyrażane w osobie żeńskiej. Termin ten pochodzi od sanskryckich słów sukha (wielka błogość, szczęśliwość) oraz siddhi (urzeczywistnienie).
Osiąganie Sukhasiddhi
Stan Sukhasiddhi umożliwia osiągnięcie pełnego urzeczywistnienia w jednym życiu, obejmującego zarówno zwykłe, jak i najwyższe siddhi. Kluczowym elementem tej praktyki są:
- Praktyki fazy budowania (kierim) – prowadzą do urzeczywistnienia pospolitych siddhi.
- Praktyki fazy spełniającej (dzogrim) – umożliwiają osiągnięcie najwyższego siddhi, czyli oświecenia.
Urzeczywistnienie Sukhasiddhi prowadzi do zrozumienia natury wielkiej błogości oraz do stanu dakini, który jest ponad narodzinami, starością i śmiercią. W szerszym kontekście, Sukhasiddhi urzeczywistnia naturę umysłu.
Znaczenie w Tradycji Buddyjskiej
Sukhasiddhi miała istotny wpływ na edukację Khjungpo Naldziora, założyciela linii buddyjskiej Shangpa Kagyu. Stan ten jest centralnym elementem w praktykach oraz naukach tej tradycji.
