„`html
Buntowo
Buntowo, wcześniej znane jako Seefelde (1928-1945), to wieś krajeńska w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, położona nad Jezioro Sławianowskie. W granicach miejscowości znajdują się zarówno majątek, jak i wieś, oddalone o około 2 km. W okolicy znajdują się również ruiny dawnych cegielni: Gay i Buntowo.
Historia
Buntowo jest wzmiankowane w dokumentach już od 1441-1442 roku. W 1954-1961 wieś była siedzibą gromady Buntowo, a w latach 1975-1998 należała do województwa pilskiego. W okresie międzywojennym działała tu szkoła, którą uczęszczało 27 dzieci. W 1939 roku z rąk hitlerowców zginął nauczyciel Konrad Konak, upamiętniony tablicą na budynku szkoły.
Zabytki
W Buntowie pozostały jedynie piwnice po starym, drewnianym dworze z końca XIX wieku. Obecny dwór został wzniesiony po I wojnie światowej. Przy wyjeździe w stronę Kleszczyny znajduje się budynek dawnej szkoły niemieckiej z 1927 roku, z tablicą poświęconą Konradowi Konakowi.
Środowisko
Ukształtowanie terenu
Terenu Buntowa i okolic ukształtował lądolód skandynawski. Wieś położona jest na wysokości około 102 m n.p.m. i otoczona jest nizinami oraz pagórkami. Gleby są głównie polodowcowe, w tym bielicowe i brunatne.
Fauna i flora
Wzdłuż Jeziora Sławianowskiego znajdują się łęgi, gdzie dominują olsze i topole. Na jeziorze gniazdują m.in. gęgawy, łabędzie nieme i kaczki krzyżówki. W okresie migracji można spotkać stada kormoranów i innych gatunków ptaków.
Obszary chronionego krajobrazu
W Buntowie znajduje się Park Dworski, w którym rosną chronione pomniki przyrody, takie jak lipy drobnolistne i sosna wejmutka.
Bibliografia
- Włodzimierz Łęcki, Ziemia Złotowska, Krajowa Agencja Wydawnicza, Poznań 1984
- Wojciech Wrzesiński, Ziemia Złotowska, Gdańsk 1969
- Maria Zientara-Malewska, „Złotowszczyzna”, Wydawnictwo Łódzkie 1971
„`
Powyższy tekst zawiera najważniejsze informacje o Buntowie, w tym historię, zabytki, ukształtowanie terenu, faunę i florę, oraz obszary chronionego krajobrazu.
