Brzegi Górne

Brzegi Górne

Brzegi Górne, wcześniej znane jako Berehy Górne (do 1968 r.), to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska. Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej DW897.

W latach 1975–1998 Brzegi Górne administracyjnie należały do województwa krośnieńskiego. Historia wsi sięga lat 1551–1600, kiedy to była ona prawem wołoskim w ziemi sanockiej województwa ruskiego. W XVI wieku własność miejscowości należała do rodu Kmitów, a następnie do Krystyny Niemczewskiej oraz Teodora Alfreda Serwatowskiego na przełomie XIX i XX wieku.

W wyniku działań II wojny światowej, 25 września 1944 roku wieś została zajęta przez wojska radzieckie. W latach 70. XX wieku planowano budowę domów wczasowych, mających pomieścić do 3 tys. wczasowiczów w Brzegach Górnych. W 1976 roku nad potokiem Prowcza powstała studencka baza namiotowa.

W Brzegach Górnych znajduje się odnowiony cmentarz greckokatolicki, zmodernizowany w 1989 roku przez uczestników obozu konserwatorskiego. W 2011 roku wieś zamieszkiwało 7 osób. Na terenie miejscowości znajduje się punkt gastronomiczny, pole namiotowe oraz możliwość wynajmu domku letniskowego.

W rejonie wsi występuje zaraza macierzankowa, rzadki gatunek rośliny w Polsce. Mieszkańcy Brzegów Górnych należą do parafii św. Michała Archanioła w Dwerniku.

Szlaki turystyczne

• Główny Szlak Beskidzki: Połonina Wetlińska – Brzegi Górne – Połonina Caryńska – Ustrzyki Górne