Miklós Radnóti
Miklós Radnóti, właściwie Miklós Glatter, był węgierskim poetą i tłumaczem, urodzonym 5 maja 1909 roku w Budapeszcie. Zmarł tragicznie 9 listopada 1944 roku w Abdzie.
Biografia
Radnóti studiował literaturę węgierską i francuską na Uniwersytecie Segedyńskim w latach 1930–1935. W tym czasie nawiązał bliskie relacje z innymi artystami i intelektualistami. Jego debiutancki zbiór wierszy, „Pogány köszöntõ”, został opublikowany w 1930 roku. W swojej twórczości czerpał inspiracje z awangardowych ruchów literackich.
W 1931 roku wydał drugi tomik poezji, Újmódi pásztorok éneke, który został jednak wycofany ze sprzedaży, a Radnóti ledwie uniknął aresztowania. W sumie opublikował dziewięć zbiorów wierszy za życia.
W latach 30. Radnóti podróżował do Francji z żoną Fanni Gyarmati. W obliczu rosnącego napięcia politycznego przeszedł z judaizmu na katolicyzm. Mimo izolacji z powodu żydowskiego pochodzenia, w swoich wojennych wierszach identyfikował się z Węgrami. Jego twórczość łączyła elementy awangardy, ekspresjonizmu i neoklasycyzmu, obejmując m.in. eklogi i poezję miłosną.
Radnóti prowadził dziennik podczas brutalnego marszu węgierskich Żydów z obozu pracy w Borze. Po brutalnym pobiciu przez żołnierza, został uznany za zbyt słabego, aby przeżyć, i ostatecznie zastrzelony. Jego ciało pochowano w zbiorowej mogile w Abdzie. Po wojnie, podczas ekshumacji, odnaleziono niewielki notes z jego ostatnimi wierszami, które wydano pośmiertnie w 1946 roku w tomiku „Tajtékos ég”.
Podsumowanie
- Urodziny: 5 maja 1909, Budapeszt
- Śmierć: 9 listopada 1944, Abda
- Debiutancki zbiór: „Pogány köszöntõ” (1930)
- Ostatni zbiór: „Tajtékos ég” (1946, pośmiertnie)
- Tematyka: Tożsamość, wojna, miłość, judaizm
