Jerzy Dąbrowski
Jerzy Dąbrowski (8 września 1899 – 17 września 1967) był polskim konstruktorem lotniczym, znanym przede wszystkim jako twórca bombowca PZL.37 Łoś oraz nowoczesnego profilu skrzydła laminarnego. Urodził się w Bełchowie, w rodzinie urzędnika kolejowego. W 1921 roku rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, przenosząc się później na Wydział Mechaniczny.
Kariera zawodowa
Dąbrowski rozpoczął swoją karierę w Centralnych Warsztatach Lotniczych, gdzie w 1924 roku skonstruował pierwszy polski ultralekki samolot sportowy D-1 Cykacz. W 1926 roku przerwał studia, aby pracować w Zakładach Mechanicznych Plage i Laśkiewicz, gdzie brał udział w projektowaniu samolotu Lublin R.VIII.
W 1928 roku Dąbrowski dołączył do Państwowych Zakładów Lotniczych (PZL) jako konstruktor. Wspólnie z innymi inżynierami stworzył szereg modeli, w tym PZL Ł-2 oraz PZL.19, który był całkowicie metalowy. Jego największym osiągnięciem był dwusilnikowy bombowiec średni PZL.37 Łoś, który stał się jednym z najlepszych bombowców średnich na świecie w swoim czasie. Do wybuchu II wojny światowej wyprodukowano 102 egzemplarze tego samolotu.
Okres II wojny światowej
Podczas II wojny światowej Dąbrowski został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie służył jako oficer techniczny Polskich Sił Powietrznych, współpracując z brytyjskim przemysłem lotniczym. Po wojnie uzyskał dyplom inżyniera w Londynie. Pracował w angielskim przemyśle lotniczym w różnych firmach, takich jak Bevan Brothers i Percival Aircraft.
Praca w USA
W 1955 roku Dąbrowski przeniósł się do USA, gdzie pracował w Cessna oraz Stanley Aviation, a następnie w Boeingu, zajmując się konstrukcją kabiny statku kosmicznego Gemini.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (za konstrukcję PZL.37 Łoś)
- Srebrny Krzyż Zasługi (11 listopada 1934)
Dąbrowski zmarł 17 września 1967 roku w Renton, Washington, i został pochowany w Greenwood Memorial Park.