„`html
Franciszek Ksawery Wierzchlejski
Franciszek Ksawery Wierzchlejski, herbu Berszten II, był polskim duchownym rzymskokatolickim, biskupem diecezjalnym przemyskim oraz arcybiskupem metropolitą lwowskim. Urodził się 1 grudnia 1803 roku w Porębie Małej, a zmarł 17 kwietnia 1884 roku we Lwowie.
Życiorys
Wierzchlejski pochodził z rodziny ziemiańskiej. Ukończył szkołę ludową w Nowym Sączu oraz liceum w Tarnowie, a następnie studiował w Wiedeńskim Konwikcie Miejskim w latach 1821–1825. Po uzyskaniu święceń kapłańskich w 1826 roku, kontynuował studia teologiczne w Wyższym Instytucie Kształcenia Księży Diecezjalnych (Frintaneum) w Wiedniu i Lwowie do 1834 roku.
W dniu 27 lipca 1846 roku został mianowany biskupem diecezji przemyskiej, a sakrę biskupią przyjął 4 października tego samego roku. Ingres do katedry odbył 8 listopada 1846 roku. W parlamencie był członkiem „Stowarzyszenia”, które skupiało demokratycznych posłów polskich. W latach 1860–1884 pełnił funkcję arcybiskupa metropolity lwowskiego, a ponadto był austriackim tajnym radcą oraz Kawalerem Wielkiego Krzyża Orderu Leopolda.
Bibliografia
- Tadeusz Aleksander, Życie i działalność kościelna arcybiskupa Franciszka Ksawerego Wierzchlejskiego (1803–1884), w: „Rocznik Sądecki”, t. 39, 2011, s. 128-147.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Franciszka Ksawerego Wierzchlejskiego w bibliotece Polona
Podsumowanie
Franciszek Ksawery Wierzchlejski był znaczącą postacią w polskim Kościele katolickim XIX wieku, pełniąc kluczowe funkcje w diecezji przemyskiej i lwowskiej. Jego działalność miała wpływ nie tylko na życie religijne, ale także na politykę regionu.
„`
