TLE – Two-Line Element
TLE, czyli Two-Line Element, to popularny format zapisu elementów orbitalnych sztucznych satelitów Ziemi. Składa się z dwóch linii, które zawierają parametry keplerowskie orbit oraz dodatkowe informacje, takie jak numer satelity w katalogu USSPACECOM i NORAD oraz daty związane z wprowadzeniem satelity na orbitę i generowaniem informacji TLE. System ten jest powszechnie stosowany przez NASA i NORAD, które regularnie publikują aktualne efemerydy w formacie TLE.
Znaczenie TLE
Dzięki danym zawartym w TLE możliwe jest precyzyjne określenie położenia satelity w czasie i przestrzeni za pomocą odpowiednich programów komputerowych. Format TLE, mimo że na pierwszy rzut oka może wydawać się skomplikowany, zawiera wystarczające informacje do przewidywania położenia satelity względem Ziemi.
Przykład formatu TLE
Oto przykład zapisu parametrów orbity satelity geostacjonarnego ASTRA 1A:
ASTRA 1A 1 19688U 88109B 14010.54944175 -.00000011 00000-0 00000+0 0 2965 2 19688 011.1647 044.6562 0015541 000.0918 153.0075 00.98336015 71458
Uaktualnianie TLE
Elementy orbitalne w formacie TLE muszą być regularnie aktualizowane, aby zachować dokładność. Częstość aktualizacji różni się w zależności od wysokości orbity satelity:
- Satelity na niskich orbitach (do 400 km, np. ISS) – aktualizacja co 1-2 tygodnie.
- Satelity na wyższych orbitach – aktualizacja co kilka tygodni lub miesięcy.
Obecnie TLE dla większości obiektów jest aktualizowane średnio dwa razy dziennie.
Programy korzystające z TLE
System TLE jest wykorzystywany w wielu programach astronomicznych, które śledzą sztuczne satelity. Do najpopularniejszych należą:
- Orbitron
- SkyMap
Struktura TLE
Format TLE składa się z dwóch wierszy, z których każdy ma swoją specyfikę. Oto ogólny zarys struktury:
- Wiersz 1: zawiera informacje o numerze satelity, czasie generacji, danych orbitalnych i innych parametrach.
- Wiersz 2: obejmuje szczegółowe dane dotyczące inklinacji, ekscentryczności, średniej anomalii i liczby obiegów.
