Benedykt Fuliński
Benedykt Fuliński (21 września 1881 – 2 marca 1942) był polskim biologiem, specjalizującym się w zoologii i helmintologii.
Życiorys
Fuliński studiował zoologię na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1900–1906, gdzie uzyskał tytuł doktora filozofii w 1907 roku. Pracował w różnych szkołach we Lwowie, a także w Polskim Muzeum Szkolnym. W 1918 roku brał udział w obronie Lwowa, a następnie pracował na Uniwersytecie Lwowskim oraz na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1923 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.
Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności od 1932 roku. W okresie okupacji niemieckiej angażował się w tajne nauczanie. Zmarł w 1942 roku, cierpiąc na depresję spowodowaną trudnymi warunkami okupacyjnymi.
Obszary badań
Fuliński zajmował się helmintologią i faunistyką płazińców, badając rozwój zarodkowy różnych organizmów oraz rewizję systematyki wirków prostojelitowych. Był aktywnym członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie oraz redaktorem czasopism naukowych.
Wybrane publikacje naukowe
- Ein Beitrag zur Keimblatterbildung der Araneinen (1910)
- Materyały do fauny wirków ziem polskich (1915)
- O dwuprzełykowości u zarodków Dendrocoelum lacteum Oerst (1916)
- O wypławkach krynicznych w okolicy Lwowa (1921)
- Fauna Chin (1933)
- Zur Embryonalpharynxfrage der Trikladiden (1938)
Bibliografia
* Biogramy uczonych polskich, Część II: Nauki biologiczne.
