GAZ-21 Wołga
GAZ-21 Wołga, znany także jako M-21 Wołga, to radziecki samochód osobowy klasy średniej wyższej, produkowany w latach 1956–1970 w Gorkim. Był to pierwszy model Wołgi, zbudowany w liczbie 639,478 egzemplarzy, w tym wersji kombi GAZ-22 oraz mocniejszej GAZ-23.
Powstanie i rozwój
GAZ-21 powstał jako następca M-20 Pobieda. Prace nad nową konstrukcją rozpoczęto w 1951 roku, a projekt powierzono młodemu inżynierowi Aleksandrowi Niewzorowowi. Prototypy przeszły przez różne etapy stylistyczne, zanim w 1955 roku zaakceptowano ostateczny wygląd samochodu. Produkcję rozpoczęto 10 października 1956 roku, co miało znaczenie propagandowe w kontekście 40. rocznicy rewolucji październikowej.
Specyfikacja techniczna
- Typ nadwozia: 4-drzwiowy sedan
- Silnik: gaźnikowy R4, pojemność 2,5 l, moc od 70 do 85 KM
- Skrzynia biegów: 3-biegowa manualna lub automatyczna
- Napęd: silnik z przodu, napęd tylny
- Wymiary: długość 4810 mm, szerokość 1800 mm, wysokość 1620 mm, rozstaw osi 2700 mm
- Masa własna: 1460 kg
- Zbiornik paliwa: 60 l, liczba miejsc: 5
- Średnie zużycie paliwa: 11-13,5 l/100 km
- Prędkość maksymalna: 130 km/h, przyspieszenie 0–100 km/h: 32 s
Wersje i użytkowanie
Wołga była popularnym samochodem w ZSRR, często używanym jako taksówka i przez funkcjonariuszy państwowych. Eksportowano ją również do krajów zachodnich. W 1965 roku wprowadzono zmiany stylistyczne, a w 1967 roku zmontowano 167 egzemplarzy Volga-Scaldia, nowoczesnej wersji samochodu.
GAZ-23
GAZ-23 był specjalną wersją Wołgi, opracowaną dla KGB, wyposażoną w silnik V8 o mocy 195 KM. Samochód stał się symbolem prestiżu w ZSRR, często przydzielanym osobom zasłużonym, jak robotnicy czy artyści. W latach 60. Wołga była dostępna w różnych wersjach, w tym taksówkach i modelach eksportowych.
Podsumowanie
GAZ-21 Wołga to ikona radzieckiego przemysłu motoryzacyjnego, charakteryzująca się nowoczesnym designem i różnorodnymi zastosowaniami. Jego produkcja odzwierciedlała zmiany w motoryzacji w ZSRR oraz potrzeby rynku krajowego i zagranicznego.
