Furkot – Szczyt Tatr Wysokich
Furkot (słow. Furkotský štít, węg. Furkota-csúcs, niem. Furkotaspitze) to szczyt o wysokości 2402 m n.p.m., znajdujący się w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania. Szczyt leży pomiędzy Hrubym Wierchem a Ostrą, oddzielony Furkotną Przełęczą.
W kierunku południowo-wschodnim od Furkotu biegnie boczna grań, która oddziela Dolinę Młynicką od Doliny Furkotnej. W tej grani znajdują się Bystre Czuby, a połączenie Furkotu z Hrubym Wierchem tworzy Furkotna Przehyba. Zachodnia ściana Furkotu ma około 150 m wysokości i opada w kierunku doliny Niewcyrki.
Pochodzenie nazwy
Geneza nazwy Furkot oraz sąsiednich obiektów jest niejasna. Istnieją różne teorie dotyczące jej pochodzenia:
- J. Mihalik sugeruje pochodzenie celtyckie, odnosząc się do słowa „furka” używanego przez celtyckich niewolników.
- Ivan Bohuš uważa, że nazwa może pochodzić od terminu „furkotać”, związanym z dźwiękiem wody płynącej po kamieniach.
Dostępność i historia
Na szczyt Furkotu nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. W pobliżu znajduje się jednak oznaczona żółtym kolorem trasa z Doliny Młynickiej do Furkotnej. Drogi te były znane koziarzom od dawna, a pierwsze pomiary kartograficzne na szczycie odbyły się przed 1880 r.
Pierwsze odnotowane wejście na szczyt miało miejsce w latach 1889-1893, w wykonaniu Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Pierwsze zimowe wejście miało miejsce 4 stycznia 1906 r.
Furkot jest łatwo dostępny z Bystrego Przechodu, co sprawia, że jest często odwiedzany przez turystów. Z jego szczytu rozpościera się panorama większości ważnych szczytów tatrzańskich.
Podsumowanie
Furkot to wysokościowy szczyt Tatr Wysokich, znany z pięknych widoków i różnych teorii dotyczących pochodzenia jego nazwy. Mimo braku znakowanych szlaków, jest popularnym celem wśród turystów ze względu na swoją dostępność i malownicze otoczenie.
Przypisy
Kategoria: Szczyty Tatr Wysokich
Kategoria: Szczyty słowackich Tatr
