Seweryn Dziubałtowski
Data urodzenia: 31 grudnia 1883, Smardzewice koło Tomaszowa Mazowieckiego
Data śmierci: 23 sierpnia 1944, Warszawa
Seweryn Dziubałtowski był polskim botanikiem i fitosocjologiem, który odegrał istotną rolę w badaniach nad florą Polski.
Życiorys
Dziubałtowski ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Tomaszowie Mazowieckim, a następnie studia przyrodnicze w Towarzystwie Kursów Naukowych w Warszawie. W latach 1913–1915 kontynuował naukę w Neuchâtel, a w 1915-1916 w Zurychu, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk przyrodniczych.
W 1916 roku powrócił do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Botaniki Ogólnej Uniwersytetu Warszawskiego. W kolejnych latach był wykładowcą geografii roślin oraz kierował Katedrą Botaniki Ogólnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie w 1923 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1937 roku profesora zwyczajnego. Pełnił także funkcje dziekana Wydziału Leśnego oraz prorektora SGGW.
Dziubałtowski był współpracownikiem Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności i prowadził badania fitogeograficzne, szczególnie w Górach Świętokrzyskich oraz w ziemi sandomierskiej. Zajmował się również ochroną przyrody i był członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
Zginął podczas powstania warszawskiego, a po wojnie został pochowany w rodzinnych Smardzewicach.
Wybrane publikacje naukowe
- Wpływ soli glinowych i manganowych na okres spoczynku u roślin drzewiastych (1914)
- Zrzeszenia roślin na porębach Łysicy (1914)
- O zbiorowiskach roślinnych, godnych ochrony w Sandomierskiem i Opatowskiem (1922)
- Les associations steppiques sur le plateau de la Petite Pologne et leur succesions (1925)
- Rezerwat jodłowy w Mieni pod Mińskiem Mazowieckim (1930)
- Badania fitosocjologiczne w Górach Świętokrzyskich (1933-1934)
- Kilka uwag o występowaniu i pochodzeniu roślinności stepowej nad dolną Wisłą (1934)
- Dynamika zespołów leśnych w regionje łysogórskim (1935)
Bibliografia
Biogramy uczonych polskich, Część II: Nauki biologiczne, Ossolineum, Wrocław 1985
