CP437: Kodowanie znaków
CP437 to 8-bitowe kodowanie znaków, które było powszechnie stosowane w systemach operacyjnych takich jak MS-DOS, PC-DOS, DR-DOS oraz FreeDOS. Jego znaczenie zmalało po wprowadzeniu systemów Windows 3.x i nowszych, które wykorzystują kodowanie Windows-1252 oraz Unicode. Niemniej CP437 wciąż znajduje zastosowanie w aplikacjach działających w trybie tekstowym DOS, takich jak programy księgowe czy magazynowe.
Historia
Kod CP437 został po raz pierwszy użyty w systemie MS-DOS 1.0, który zadebiutował 12 sierpnia 1981 roku jako system operacyjny dla komputerów IBM PC.
Zestaw znaków
CP437 został zaprojektowany głównie na rynek amerykański. Zawiera 33 litery z diakrytykami, jednak ich wybór wydaje się przypadkowy. Zestaw znaków obejmuje głównie język angielski oraz częściowo niemiecki. Kody 0x00–0x1F oraz 0x7F pełnią funkcję zarówno znaków sterujących, jak i graficznych.
Braki znaków
W kodowaniu CP437 brakuje cudzysłowów używanych w typografii angielskiej i niemieckiej.
Mapowanie na Unicode
Poniższa tabela ilustruje kody Unicode dla znaków zawartych w CP437. Warto zauważyć, że dolny zakres (0x00–0x7F) jest identyczny z kodowaniem ASCII.
Różnice między kodowaniami
Warto zwrócić uwagę, że pozycje oznaczone fioletowym tle są znakami kontrolnymi.
Bibliografia
- Tablica kodowania CP437 na stronie Konsorcjum Unicode
- Letter database: languages, character sets, names etc
Kategoria: Strony kodowe DOS
