Broń Radom

RKP 1926 Broń Radom

RKP 1926 Broń Radom to polski klub piłkarski założony 21 marca 1926 roku. Klub występował w II lidze w latach 1957 oraz 1979–1989, osiągając 3. miejsce w sezonie 1979/1980. W 1981 roku drużyna dotarła do 1/8 finału Pucharu Polski.

Historia klubu

W początkowych latach klub funkcjonował jako Klub Kolarzy i Motocyklistów „Broń” (1926-1928) oraz Zakładowy Klub Sportowy „Stal” (1948-1958). W sezonie 1946/1947 zespół zdobył wicemistrzostwo klasy A, a pod kierunkiem trenera J. Nahaczewskiego w 1950 roku zdobył tytuł mistrza województwa kieleckiego oraz puchar województwa. Klub zyskał awans do III ligi w 1953 roku, a w 1954 roku zajął 1. miejsce w tych rozgrywkach, co dało mu szansę na awans do II ligi.

Po kilku latach gry w II lidze, w 1983 roku Broń spadła do III ligi, ale szybko wróciła na zaplecze ekstraklasy, grając tam do 1989 roku. Po przemianach ustrojowych w 1996 roku, klub zakończył działalność, a sekcje sportowe zaczęły samodzielne funkcjonowanie, przyjmując nazwę Radomski Klub Piłkarski 1926 Broń Radom.

Osiągnięcia

• Mistrz grupy południowej IV ligi (2017/2018)
• Awans do III ligi po barażach z Mazovią Mińsk Mazowiecki

Stadion

W latach 2010-2012 stadion przeszedł gruntowną przebudowę, a jego pojemność wynosi obecnie około 5.000 miejsc. Zmodernizowano także obiekty sportowe, w tym bieżnię lekkoatletyczną.

Kibice

Ruch kibicowski zawiązał się pod koniec lat 70. XX wieku, osiągając frekwencję sięgającą 7 tysięcy widzów na meczach. Kibice rywalizowali z fanami innych klubów, utrzymując jednocześnie przyjazne relacje z niektórymi z nich. Rekordową frekwencję odnotowano w sezonie 1979/1980, kiedy to mecz z Starem Starachowice oglądało 22 tysiące widzów.

Pozostałe sekcje

Klub ma również inne sekcje sportowe, w tym boks, kolarstwo i tenis stołowy, które rozpoczęły samodzielne funkcjonowanie po 1996 roku. W boksie wyróżniał się Kazimierz Paździor, zdobywając tytuł mistrza Europy i złoty medal olimpijski.