„`html
Hans Paul Oster
Hans Paul Oster (9 sierpnia 1887 – 9 kwietnia 1945) był niemieckim generałem majorem oraz wiceszefem Abwehry. Był bliskim współpracownikiem Wilhelma Canarisa i jedną z kluczowych postaci antynazistowskiego ruchu oporu w latach 1938–1943.
Życiorys
Początki kariery wojskowej
Oster rozpoczął swoją karierę wojskową w 1907 roku, służąc w artylerii. W trakcie I wojny światowej awansował na kapitana. Po wojnie przeszedł do Reichswehry, gdzie pracował w sztabie. W 1932 roku został zmuszony do dymisji z powodu skandalu obyczajowego. W 1933 roku dołączył do Abwehry, gdzie poznał wielu przyszłych spiskowców.
Udział w opozycji antyhitlerowskiej
Początkowo Oster wspierał reżim nazistowski, jednak po Nocy długich noży stracił złudzenia. W 1935 roku powrócił do służby wojskowej i awansował na podpułkownika. W 1938 roku został dowódcą Zarządu Finansowego Abwehry, co umożliwiło mu wspieranie działań konspiracyjnych.
- W 1938 roku planowano zamach na Hitlera, jednak nie doszedł on do skutku z powodu polityki appeasementu.
- Oster przekazał informacje o planach agresji na Polskę, a później ostrzegał aliantów o kolejnych niemieckich inwazjach.
- W 1941 roku, po ataku na ZSRR, Oster nawiązał kontakt z Henningiem von Tresckowem, przygotowując zamachy na Hitlera.
Uwięzienie i śmierć
W 1943 roku, po aresztowaniu von Dohnanyi, Gestapo zaczęło badać Ostera. Po nieudanym zamachu 20 lipca 1944 roku został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym we Flossenbürgu. 9 kwietnia 1945 roku został stracony na podstawie wyroku sądu kapturowego.
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny II Klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Alberta II Klasy z Mieczami
- Krzyż Żelazny I Klasy
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie
- Odznaka za 25-letnią Służbę w Heer
Podsumowanie
Hans Paul Oster był znaczącą postacią w niemieckim ruchu oporu przeciwko nazizmowi, a jego działalność w Abwehrze miała kluczowe znaczenie dla prób obalenia Hitlera. Jego historia jest przykładem odwagi i determinacji w obliczu tyranii.
„`
