Hyman George Rickover
Hyman George Rickover (ur. 24 grudnia 1899, zm. 8 lipca 1986) był amerykańskim admirałem, znanym jako „ojciec atomowej marynarki wojennej”. Urodził się w rodzinie polskich Żydów w Makowie Mazowieckim, a w 1905 roku emigrował z matką i siostrą do Stanów Zjednoczonych. Rickover był najdłużej służącym oficerem w historii United States Navy oraz kontrowersyjną postacią w amerykańskiej flocie.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Po przybyciu do USA rodzina Rickover osiedliła się w Chicago. Hyman, mimo trudnych warunków materialnych, dążył do edukacji, pracując jednocześnie jako goniec. Po I wojnie światowej, dzięki protekcji kongresmena Adolpha J. Sabatha, wstąpił do Akademii Marynarki Wojennej.
Służba wojskowa
Rickover rozpoczął swoją służbę wojskową w 1918 roku. Jako oficer marynarki, brał udział w projekcie Manhattan, a później kierował programem rozwoju amerykańskich atomowych siłowni okrętowych jako szef Naval Reactors Branch. W 1982 roku przeszedł na emeryturę, po ponad trzydziestu latach na tym stanowisku.
Osiągnięcia
Rickover wprowadził do US Navy napęd jądrowy, co zrewolucjonizowało amerykański program okrętów podwodnych. Jego podejście do zarządzania i innowacji przyczyniło się do sukcesu konstrukcji reaktorów napędowych, które spełniały wszelkie wymagania techniczne. Admirał był również członkiem Komisji Energii Atomowej.
Odznaczenia
- Submarine Officer Badge
- Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę – trzykrotnie
- Legia Zasługi – dwukrotnie
- Złoty Medal Kongresu – dwukrotnie
- Prezydencki Medal Wolności
- Nagroda Enrica Fermiego
Podsumowanie
Admirał Hyman George Rickover został pochowany z honorami w Cmentarzu Narodowym w Arlington. Jego imieniem nazwano okręt podwodny USS „Hyman G. Rickover” (SSN-709). Rickover pozostaje postacią kluczową w historii marynarki wojennej, a jego wkład w rozwój technologii jądrowej w flocie amerykańskiej jest nieoceniony.
