Order Luizy

Order Luizy

Order Luizy (niem. Luisen-Orden) był jednym z nielicznych orderów damskich w Królestwie Prus, przyznawanym kobietom za ich wkład w wysiłek wojenny do 1918 roku. Jego ustanowienie miało miejsce 3 sierpnia 1814 roku przez króla Fryderyka Wilhelma III, aby uhonorować jego zmarłą małżonkę, Luizę.

Historia i insygnia

Order Luizy został stworzony w kontekście wojen napoleońskich i początkowo miał jedną klasę. Odznaką był złoty krzyż grecki, emaliowany na czarno, z literą „L” oraz siedmioma złotymi gwiazdkami w niebieskim medalionie. Medalion rewersu początkowo zawierał daty „1813–1814”, a od 1850 roku „1848–1849”. Liczba odznaczonych kobiet była ograniczona do stu, a kobiety wyznania niechrześcijańskiego mogły otrzymać medal zamiast krzyża.

W 1865 roku król Wilhelm I wprowadził drugi, niższy stopień orderu, a Wilhelm II dodał Wielki Krzyż z gwiazdą w 1914 roku, jednak nie ma informacji o nadaniach. Po 1918 roku, po upadku monarchii pruskiej, order przetrwał jako order domowy rodu Hohenzollernów, którego obecnym wielkim mistrzem jest Jerzy Fryderyk.

Odznaczenie noszone było w formie kokardy nad lewą piersią, na białej wstążce z czarnymi paskami, przyznawanymi za zasługi wojenne lub pokojowe.

Odznaczone

Listy odznaczonych kobiet nie zostały zawarte w powyższym opisie, jednak ich wkład w historię Prus jest istotny.

Uwagi

Order Luizy pełnił ważną rolę w pruskiej tradycji odznaczeń, podkreślając wkład kobiet w historię i kulturę Prus.

Bibliografia

• Gustav Adolph Ackermann, Ordensbuch sämmtlicher in Europa blühender und erloschener Orden, Annaberg 1855
• Wiesław Bończa-Tomaszewski, Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak, Warszawa 1939
• Jörg Nimmergut, Orden und Ehrenzeichen von 1800-1945, München 1977