Elisabeth Lupka
Elisabeth Lupka (27 października 1902 – 8 stycznia 1949) była niemiecką nadzorczynią SS, która działała w obozach koncentracyjnych Ravensbrück oraz Auschwitz-Birkenau. Została uznana za zbrodniarkę wojenną i była ostatnią kobietą skazaną na karę śmierci w Polsce.
Życiorys
Urodziła się w niemieckiej miejscowości Klein-Dammer. W 1934 roku wyszła za mąż, jednak nie miała dzieci i wkrótce się rozwiodła. Po przeprowadzce do Berlina w 1937 roku podjęła pracę jako robotnica w fabryce samolotów. W 1942 roku porzuciła tę pracę, aby odbyć szkolenie na nadzorczynię SS w obozie Ravensbrück.
1 marca 1943 roku Lupka została przeniesiona do Auschwitz-Birkenau, gdzie pełniła funkcję nadzorczyni w sekcji kobiecej. Jej działalność w obozie charakteryzowała się brutalnością, w tym częstym udziałem w selekcjach do komór gazowych oraz stosowaniem przemocy wobec więźniarek. Pozostała w Birkenau do likwidacji obozu w styczniu 1945 roku, a następnie uczestniczyła w marszu śmierci z Auschwitz do Wodzisławia Śląskiego. Powróciła do Ravensbrück, gdzie również wykazywała się sadyzmem.
6 czerwca 1945 roku Lupka została aresztowana przez aliantów, a następnie przekazana władzom polskim. Jej proces rozpoczął się 6 lipca 1948 roku. Została skazana na karę śmierci za udział w selekcjach i maltretowanie więźniarek. Wyrok wykonano przez powieszenie 8 stycznia 1949 roku w więzieniu Montelupich w Krakowie. Po śmierci jej ciało zostało przekazane Uniwersytetowi Jagiellońskiemu do celów edukacyjnych.
Kategorie
- Nadzorczynie SS
- Niemieccy zbrodniarze wojenni w II wojnie światowej
- Osoby skazane na karę śmierci w Polsce Ludowej
- Personel Auschwitz-Birkenau
- Personel Ravensbrück
- Zbrodniarze nazistowscy osądzeni w Polsce
