Ugedej – Władca Imperium Mongolskiego
Ugedej (ur. 1186, zm. 11 grudnia 1241) był trzecim synem Czyngis-chana i władcą imperium mongolskiego od 1229 roku. Jako dowódca armii mongolskiej uczestniczył w kampaniach, w tym zdobyciu Urgencza na terenie dzisiejszego Uzbekistanu.
Wybór na Wielkiego Chana
Ugedej został wybrany drugim Wielkim Chanem mongolskim na kurułtaju w 1229 roku. Jego wybór był wynikiem sporów między dwoma starszymi braćmi, Dżocziem i Czagatajem. Choć był najbardziej zrównoważony i inteligentny ze swoich braci, jego styl rządzenia różnił się od energicznego podejścia ojca.
Reformy i Administracja
Ugedej ustanowił stolicę w Karakorum, przyciągając rzemieślników i artystów z całego imperium. Jego rządy charakteryzowały się:
- Stworzeniem kancelarii państwowej z biurami obsługiwanymi przez specjalistów znających kluczowe języki: chiński, tybetański, perski i ujgurski.
- Wprowadzeniem regularnej służby kuriersko-pocztowej na głównych szlakach komunikacyjnych.
- Budową studni na obszarach stepowych i półpustynnych.
- Wsparciem dla ubogich poddanych.
Za jego rządów powstała także większa część mongolskiej kroniki „Tajna historia Mongołów”.
Ekspansja Terytorialna
Ugedej nie ograniczał się jedynie do spraw wewnętrznych. Pod jego rządami Mongołowie:
- Podbili cesarstwo Jin Dżurdżenów w 1234 roku.
- Wyruszyli na Zachód, co zapoczątkowało wieloletnie kampanie wojenne w Europie.
- Podporządkowali prawie całą Ruś oraz zaatakowali Polskę (bitwa pod Legnicą) i Królestwo Węgier w 1241 roku.
Wielka kampania została przerwana przez niespodziewaną śmierć Ugedeja w Karakorum, gdy mongolskie siły zbliżały się do Wiednia.
