Święta Aniela Merici
Aniela Merici (21 marca 1474 – 27 stycznia 1540) była włoską świętą i założycielką Zgromadzenia Sióstr Urszulanek, które koncentruje się na edukacji młodych dziewcząt. Należała do III Zakonu św. Franciszka i dążyła do reformy Kościoła katolickiego poprzez działalność charytatywną i edukacyjną.
Życiorys
Aniela prowadziła życie pełne modlitwy i wyrzeczeń. W wieku 15 lat straciła siostrę, a następnie rodziców, co skłoniło ją do zamieszkania z wujem w Salò. Wstąpiła do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, a po śmierci wuja wróciła do Desenzano, a w 1516 roku przeniosła się do Brescii. Tam zaangażowała się w prace charytatywne, fundując schroniska dla sierot oraz szkoły dla ubogiej młodzieży.
W 1524 roku Aniela odbyła pielgrzymkę do Ziemi Świętej, a w 1525 roku odwiedziła Rzym. Po wojennych zawirowaniach wróciła do Brescii, gdzie kontynuowała działalność. W 1535 roku, mając 60 lat, założyła Zgromadzenie Sióstr Urszulanek, dla którego napisała regułę zakonną, zatwierdzoną w 1536 roku. Została pierwszą przełożoną wspólnoty, propagując wartości wychowawcze, uznając, że problemy społeczne wynikają z nieładu w rodzinie.
Aniela zyskała wpływy wśród elit ówczesnych Włoch, a jej działalność była doceniana nawet przez księcia Mediolanu, Franciszka Sforzę. Zmarła 27 stycznia 1540 roku i została pochowana w kościele św. Afry. W momencie jej śmierci zgromadzenie liczyło 150 członkiń, a papież Paweł V zatwierdził regułę w 1544 roku.
Kult
W procesie beatyfikacji Anieli Merici uczestniczył św. Karol Boromeusz. Beatyfikacji dokonał papież Klemens XII 24 kwietnia 1768 roku, a kanonizacji Pius VII 27 maja 1807 roku. Jej wspomnienie obchodzone jest w Kościele od 1861 roku, obecnie przypada na 27 stycznia.
W ikonografii Aniela przedstawiana jest w habicie urszulanki z białą chustą na szyi. Jest patronką osób chorych, niepełnosprawnych oraz tych, którzy doświadczyli utraty rodziców.