Edward Stanisław Szymański
Edward Stanisław Szymański, urodzony 7 września 1936 roku w Wylatowie, był polskim działaczem partyjnym i państwowym. W latach 1996–2005 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP, a także w 1997 i 2005 roku był p.o. jej szefa. Był posłem na Sejm PRL w VII, VIII i IX kadencji.
Życiorys
Szymański pochodził z rodziny Franciszka i Heleny. W młodości zaangażował się w działalność Związku Młodzieży Polskiej w Mogilnie, a następnie Związku Młodzieży Socjalistycznej. W 1955 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) i ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie w 1966 roku.
W swojej karierze politycznej Szymański zajmował różne stanowiska, w tym:
- 1960–1963 i 1966–1968: sekretarz ds. propagandy Komitetu Powiatowego PZPR w Mogilnie
- 1968–1970: I sekretarz KP PZPR w Tucholi
- 1970–1973: I sekretarz Komitetu Miejskiego i Powiatowego PZPR w Grudziądzu
- 1973–1975: I wicewojewoda bydgoski
- 1975–1981: I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR we Włocławku
- 1976–1989: poseł na Sejm z ramienia PZPR
- 1981: kierownik Biura Spraw Sejmowych KC PZPR
- 1990–1996: dyrektor Biura Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej i Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej
W listopadzie 1996 roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP. Zachował to stanowisko w drugiej kadencji Aleksandra Kwaśniewskiego, zajmując się nadzorem nad Biurami Finansowym, Administracyjno-Gospodarczym oraz Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Po odejściu Jolanty Szymanek-Deresz w 2005 roku, ponownie objął stanowisko p.o. szefa Kancelarii do końca kadencji prezydenta Kwaśniewskiego.
Szymański jest żonaty i ma syna. W 2005 roku odznaczono go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
