Antonia – Rzymska Arystokratka
Antonia była rzymską arystokratką, najprawdopodobniej córką lub wnuczką Marka Antoniusza Oratora. Została porwana przez piratów cylicyjskich podczas podróży z Rzymu do wiejskiej rezydencji swojego ojca. Po zapłaceniu wysokiego okupu przez rodzinę odzyskała wolność, co wywołało oburzenie wśród Rzymian.
Relacje Historyczne
Wydarzenie to zostało odnotowane przez Plutarcha w „Żywotach równoległych”, gdzie podano, że porwanie miało miejsce po triumfie Marka Antoniusza Oratora w 102 roku p.n.e., kiedy to prowadził kampanię przeciwko piratom. O porwaniu wspominał również Cyceron w mowie „pro Lege Manilia”, a później Appian z Aleksandrii.
Kontrowersje dotyczące Pochodzenia Antonii
Na podstawie relacji Cycerona, J.H. D’Arms zasugerował, że Antonia mogła być córką Marka Antoniusza Kretyka, a nie Oratora. Cyceron, znający sytuację osobiście, może być bardziej wiarygodny niż Plutarch, który mógł pomylić Kretyka z jego bardziej znanym ojcem.
Okoliczności Porwania
Porwanie prawdopodobnie miało miejsce między śmiercią Kretyka a uchwaleniem lex Gabinia, czyli w latach 71-67 p.n.e., w rejonie miasta Misenum. Istnieje hipoteza, że długi Marka Antoniusza, syna Kretyka, mogły być częściowo wynikiem płacenia okupu za Antonii.
Podsumowanie
Antonia była ważną postacią w rzymskiej historii, a jej porwanie ukazuje nie tylko zagrożenia tamtych czasów, ale również skomplikowane relacje rodzinne w rzymskiej arystokracji. Współczesne badania dalej analizują jej pochodzenie i kontekst historyczny.
