Babenbergowie – Dynastia Austriacka
Babenbergowie to austriacka dynastia, prawdopodobnie wywodząca się z bocznej linii Luitpoldingów, rządzącej w Bawarii. Władali Austrią najpierw jako margrabiowie, a od 1156 roku jako książęta. W latach 1139–1156 panowali także w Bawarii.
Dzieje Dynastii
Założycielem dynastii był Leopold I, który około 975 roku został mianowany władcą marchii wschodniej (Ostmark), co dało początek nazwie Austria. Jego syn, Leopold III, był żonaty z Agnieszką, córką cesarza Henryka IV, i został kanonizowany za swoje zasługi dla kościoła w 1485 roku.
Leopold IV Szczodry i Henryk II Jasomirgott, synowie Leopolda III, również panowali w Bawarii. Henryk II zdobył w 1156 roku tytuł księcia Austrii, uzyskany od cesarza Fryderyka I Barbarossy na mocy dokumentu Privilegium Minus.
Dynastia Babenbergów wygasła w linii męskiej po śmierci Fryderyka II Bitnego w 1246 roku, co doprowadziło do walk o władzę w Austrii. Ostatecznie w 1276 roku Austria stała się dziedzicznym władztwem Habsburgów, którzy rządzili do 1740 roku, a następnie dynastia habsbursko-lotaryńska aż do 1918 roku.
Książęta i Hrabiowie
- Książęta Szwabii:
- Ernest I Szwabski (1012–1015)
- Hrabiowie na Winbergu:
- Adalbert I (1075–1100)
- Książęta Bawarii:
- Leopold IV (1139–1141)
- Henryk II Jasomirgott (1143–1177)
- Palatyni Renu:
- Henryk II Jasomirgott (1140–1177)
- Książęta Styrii:
- Leopold V (1192–1194)
- Leopold VI (1194–1230)
- Książęta na Mödling:
- Henryk (1177–1223)
