Jiřina Hauková – Życiorys
Jiřina Hauková (27 stycznia 1919 – 15 grudnia 2005) była czeską poetką, córką Karela Hauke, lokalnego wydawcy. Ukończyła gimnazjum w Přerowie, a następnie studiowała filologię angielską i bohemistykę w Brnie. Po przerwie spowodowanej II wojną światową, kontynuowała naukę na Uniwersytecie Karola w Pradze, gdzie uzyskała dyplom w 1949 roku. Pracowała w Ministerstwie Informacji oraz jako literat.
Twórczość i wpływy
Hauková była członkinią Grupy 42, do której należeli również Ivan Blatný oraz jej mąż, Jindřich Chalupecký. Po 1968 roku jej twórczość była objęta cenzurą, a utwory publikowane były w drugim obiegu lub za granicą. Była uznaną tłumaczką literatury angielskiej, przekładając dzieła takich autorów jak Edgar Allan Poe, T.S. Eliot, Emily Dickinson, John Keats i Dylan Thomas.
Nagrody i wyróżnienia
- 1996 – Nagroda literacka im. Jaroslava Seiferta za całokształt twórczości (wspólnie ze Zbynkiem Hejdą)
- 1997 – Medal Za Zasługi I stopnia
Na język polski Haukovą tłumaczył Leszek Engelking, który zamieścił jej wiersze w antologii Maść przeciw poezji (Wrocław 2009).
Publikacje
Hauková opublikowała wiele tomów poezji, w tym:
- Přísluní (1943)
- Cizí pokoj (1946)
- Oheň ve sněhu (1958)
- Rozvodí času (1970)
- Spodní proudy (1988; wydanie poza Czechosłowacją, 1992; wydanie krajowe)
- Motýl a smrt (1990)
- Světlo září (1995)
- Mozaika z vedřin (1997)
- Večerní sprška
Podsumowanie
Jiřina Hauková to wybitna postać czeskiej literatury XX wieku, której twórczość i działalność translatorska miały znaczący wpływ na rozwój poezji w Czechach.
