György Sándor
György Sándor (21 września 1912 – 9 grudnia 2005) był amerykańskim pianistą i pedagogiem węgierskiego pochodzenia. Urodził się w Budapeszcie, gdzie studiował na Akademii im. Ferenca Liszta pod okiem Béli Bartóka i Zoltána Kodálya.
Kariera Muzyczna
Debiut Sándora jako pianisty miał miejsce w 1930 roku, a w ciągu kolejnej dekady koncertował w wielu krajach. Jego pierwszy występ w Carnegie Hall w Nowym Jorku odbył się w 1939 roku. Po przyjeździe do Stanów Zjednoczonych w 1943 roku, Sándor uzyskał amerykańskie obywatelstwo.
Współpraca z Bartókiem miała duże znaczenie w jego karierze. Sándor był jednym z nielicznych uczestników pogrzebu kompozytora w 1945 roku oraz zyskał uznanie jako wykonawca jego utworów, w tym światowej premiery trzeciego koncertu fortepianowego w 1946 roku. Po II wojnie światowej kontynuował koncerty, wykonując głównie utwory kompozytorów rosyjskich i węgierskich, w tym:
- Béla Bartók
- Zoltán Kodály
- Siergiej Prokofiew
- Samuela Barbera
- Lukasa Fossa
- Leonarda Bernsteina
Wykładowca i Publikacje
Sándor pracował jako wykładowca w kilku instytucjach, w tym:
- Southern Methodist University w Dallas (1956–1961)
- University of Michigan w Ann Arbor (1961–1981)
- Juilliard School w Nowym Jorku (od 1982)
W 1981 roku opublikował podręcznik On Piano Playing, który w 1994 roku ukazał się w Polsce jako O grze na fortepianie. Pracował również nad książką poświęconą Bartókowi i jego muzyce.
Życie Prywatne
Sándor był żonaty z Christą Satzgár de Balvanyós, z którą miał syna Michaela. Ich związek trwał od 1950 do rozwodu.
György Sándor pozostaje ważną postacią w historii muzyki fortepianowej, znaną zarówno z osiągnięć artystycznych, jak i pedagogicznych.
