Cibora papirusowa

Cibora papirusowa

Cibora papirusowa (Cyperus papyrus L.) to roślina z rodziny ciborowatych, pochodząca z Afryki oraz wysp Oceanu Indyjskiego. Jest szeroko uprawiana na całym świecie.

Morfologia

Roślina charakteryzuje się następującymi cechami:

• Łodyga: Zielona, bezlistna, gładka i trójkanciasta, osiągająca wysokość do 3 m, w sprzyjających warunkach nawet do 5 m. Na szczycie łodyga rozgałęzia się w formie pióropusza. Jej grubość może wynosić do 4 cm. Górna część łodygi wygina się pod własnym ciężarem.
• Liście: Zredukowane w postaci trójkątnych, papierowatych łusek, występują na kłączu oraz na szczytach pędów, pod kwiatami.

Cibora papirusowa źle toleruje zasolenie wody. W wyniku wniknięcia słonej wody do doliny rzeki Nil, zasolenie spowodowało wymarcie tej rośliny w niektórych miejscach.

Zastosowania

• Kłącza i pędy są jadalne, zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu.
• Z pędów cibory papirusowej budowano łodzie i tratwy.

Status

Gatunek ten jest klasyfikowany jako LC (Least Concern) według IUCN, co oznacza, że nie jest obecnie zagrożony wyginięciem.

Cibora papirusowa to roślina o wielkim znaczeniu kulturowym i praktycznym, znana również z odniesień biblijnych oraz zastosowań włóknistych.