Bogusław Adamowicz

Bogusław Michał Adamowicz

Bogusław Michał Adamowicz, znany również pod pseudonimami B. Korda i Self, był poetą, prozaikiem i malarzem związanym z okresem Młodej Polski. Urodził się 13 stycznia 1870 roku w Mińsku, a zmarł prawdopodobnie w 1944 roku. Jego twórczość obejmowała poezję patriotyczną oraz utwory inspirowane symbolizmem, impresjonizmem i parnasizmem, a także powieści i opowiadania w stylu weird-fiction.

Życiorys

Adamowicz pochodził z artystycznej rodziny; jego ojcem był malarz Emeryk Adamowicz. Po ukończeniu gimnazjum klasycznego w Mińsku studiował malarstwo w Paryżu, koncentrując się na malarstwie miniaturowym. W Krakowie mieszkał w latach 1906-1911, a następnie wrócił do Mińska, gdzie pracował jako redaktor „Gońca Mińskiego”. W 1920 roku osiedlił się w Warszawie, gdzie mieszkał do wybuchu II wojny światowej. Po powstaniu warszawskim zaginął.

Twórczość

Debiutował w 1893 roku, publikując wiersze w „Głosie”. Jego twórczość można podzielić na dwa główne nurty:

Nurt erotyczny: Charakteryzował się tematyką nekrofilską i sataniczną, czerpiąc inspiracje z twórczości Edgara Allana Poego oraz młodopolskich zainteresowań skrajnościami ludzkiej psychiki.
Nurt filozoficzny: Kontynuował filozofię genezyjską Juliusza Słowackiego, przy czym jego wrażliwość społeczna zbliżała go do pozytywizmu.

W jego poezji można dostrzec również wpływy Charlesa Baudelaire’a. Część jego utworów została przetłumaczona na język francuski. W 1951 roku niektóre z jego dzieł, takie jak Triumf żółtych i Wesoły marszałek, zostały objęte cenzurą.