Jan Nepomucen Kamiński
Jan Nepomucen Kamiński (1777-1855) był polskim reżyserem, aktorem, dramaturgiem, tłumaczem i poetą. Urodził się w Kutkorzu k. Lwowa, a swoją karierę teatralną rozpoczął we Lwowie, gdzie zyskał status „Ojca galicyjskiej sceny polskiej”.
Życiorys
Kamiński pochodził z ubogiej rodziny szlacheckiej. Po ukończeniu lwowskiego gimnazjum studiował filozofię na Uniwersytecie Lwowskim. Jako młody człowiek był regularnym widzem teatru niemieckiego, co zainspirowało go do tworzenia własnych adaptacji dramatów. W latach 1793-1794 tłumaczył sztuki na potrzeby teatru Dominika Morawskiego oraz współpracował z W. Bogusławskim, co przyczyniło się do jego rozwoju jako reżysera i aktora.
W 1803 roku Kamiński założył zespół teatralny w Kamieńcu Podolskim. Po powrocie do Lwowa w 1809 roku, rozpoczął regularne wystawianie polskich przedstawień, zdobywając przychylność lokalnych władz. Mimo trudności związanych z germanizacją, udało mu się utrzymać polski teatr na scenie lwowskiej przez ponad trzy dekady.
Kamiński był nie tylko reżyserem, ale i przedsiębiorcą teatralnym, za co zyskał uznanie wśród polskich artystów. Jego zespół wystawiał zarówno adaptacje dramatów, jak i oryginalne utwory, w tym dzieła takich autorów jak Aleksander Fredro.
Zmarł 5 stycznia 1855 roku, a jego grób znajduje się na Cmentarzu Łyczakowskim w Lwowie.
Twórczość
Kamiński był autorem licznych adaptacji teatralnych oraz przekładów klasyków literatury. Jego najważniejsze dzieła obejmują:
- Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale (1815)
- Hamlet (1805)
- Makbet (1805)
- Przekłady poezji Schillera, w tym „Pieśń o dzwonie” (1818)
W latach 1835-1848 redagował „Gazetę Lwowską” oraz „Rozmaitości”, publikując prace o języku polskim oraz krytykę teatralną.
Przekłady
Kamiński tłumaczył wiele utworów z języka niemieckiego, hiszpańskiego oraz angielskiego, w tym dzieła Szekspira i Calderóna. Jego przekłady przyczyniły się do popularyzacji tych autorów w polskim teatrze.
Znaczenie
Jan Nepomucen Kamiński odegrał kluczową rolę w rozwoju teatru polskiego w Galicji. Jego wkład w adaptacje i tłumaczenia literatury oraz organizację życia teatralnego miał ogromny wpływ na kulturę polską. Dziś jest uważany za jednego z najważniejszych twórców polskiego teatru XIX wieku.