Pierre Seel – Życie i Dziedzictwo
Pierre Seel (16 sierpnia 1923 – 25 listopada 2005) był francuskim więźniem obozu koncentracyjnego, który stał się znanym autorem wspomnień dotyczących prześladowań osób homoseksualnych przez nazistów. Urodził się w Haguenau w Alzacji, w katolickiej rodzinie zajmującej się piekarstwem.
Prześladowania w Czasie II Wojny Światowej
Seel został aresztowany przez Gestapo 3 maja 1941, po tym jak jego dane osobowe, jako osoby homoseksualnej, trafiły do niemieckich władz. Po brutalnym przesłuchaniu w lokalnym więzieniu, trafił do obozu koncentracyjnego w Schirmeck, gdzie był świadkiem okrutnych traktowań homoseksualistów oraz zabić swojego partnera. Po kilku miesiącach został zwolniony, ale wcielono go do armii niemieckiej i wysłano na wschodni front. Ostatecznie znalazł się w radzieckim obozie jenieckim na Ukrainie.
Życie po Wojnie
Po wojnie Seel przez wiele lat nie ujawniał swojej orientacji ani przeszłości. W 1950 roku ożenił się i doczekał się trojga dzieci. Jednak po rozwodzie w 1978 roku zaangażował się w działalność organizacji gejów-katolików „David i Jonathan”.
Ujawnienie i Działalność Publiczna
W 1981 roku, w odpowiedzi na wypowiedź arcybiskupa Strasburga, który uznał homoseksualizm za chorobę, Seel postanowił ujawnić swoje doświadczenia. Opisał w nich prześladowania homoseksualistów w czasie II wojny światowej. W kolejnych latach walczył o uznanie homoseksualistów jako grupy prześladowanej przez reżim hitlerowski.
Publikacje i Filmy
Swoje przeżycia spisał w autobiografii Moi, Pierre Seel, déporté homosexuel (1994), która została przetłumaczona na angielski i niemiecki. Seel wystąpił również w filmie dokumentalnym Paragraf 175, poświęconym prześladowaniom osób homoseksualnych. Po uznaniu tych faktów uczestniczył w uroczystościach rocznicowych jako przedstawiciel społeczności gejowskiej.
