Oblężenie Połocka (1579)
Oblężenie Połocka miało miejsce w 1579 roku i stanowiło część pierwszej kampanii zaczepnej Stefana Batorego, mającej na celu odzyskanie Inflant oraz ziemi połockiej, które zostały zagarnięte przez Iwana IV Groźnego.
Siły i straty
W trakcie oblężenia po stronie polskiej wzięło udział 41 714 żołnierzy, a garnizon rosyjski liczył 6 000 żołnierzy oraz 38 armat. Straty obu stron przedstawiają się następująco:
- Straty Polaków: co najmniej 1 462 zabitych, rannych i zaginionych, w tym 602 Polaków, 850 Niemców oraz nieznana liczba Węgrów i Litwinów.
- Straty Rosjan: do 2 000 martwych, pozostali zostali pojmani i później wypuszczeni, z wyjątkiem dowódcy Tielatiewskiego oraz kilku członków starszyzny.
Przebieg oblężenia
Połock, będący drewnianą twierdzą, został zaatakowany przez wojska Stefana Batorego, które wykorzystały pociski zapalające. Pożary wywołane przez atak spowodowały kapitulację załogi. Całe oblężenie trwało jedynie 20 dni, od 11 do 30 sierpnia 1579 roku.
Znaczenie zwycięstwa
Zwycięstwo w oblężeniu Połocka otworzyło drogę do kolejnej kampanii w 1580 roku, znanej jako kampania wielkołucka.
Przypisy
Bibliografia
- Bitwy wojny polsko-rosyjskiej 1577–1582
- Historia Połocka
