Michał Lermontow – Wprowadzenie
Michał Lermontow był jednym z najważniejszych rosyjskich poetów i prozaików XIX wieku. Urodził się 15 października 1814 roku w Moskwie i zmarł 27 lipca 1841 roku w Północnym Kaukazie. Jego twórczość miała znaczący wpływ na literaturę rosyjską oraz na rozwój romantyzmu w tym kraju.
Życie i edukacja
Lermontow wychowywał się w rodzinie szlacheckiej. Jego matka, pochodząca z rodziny arystokratycznej, zmarła, gdy miał zaledwie trzy lata. Wychowywany przez babkę, w młodym wieku wykazywał talent literacki. Po ukończeniu szkoły w Moskwie, rozpoczął studia na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie poznał wielu przyszłych intelektualistów i artystów.
Twórczość literacka
Lermontow jest najbardziej znany z poezji, ale jego dorobek obejmuje także dramaty i powieści. Jego najważniejsze dzieła to:
- Poezja: „Duma”, „Kawaler”, „Na wzgórzach Gruzji”
- Powieści: „Bohater naszego czasu”
- Dramaty: „Małżeństwo”
W swojej twórczości Lermontow często poruszał temat miłości, tęsknoty oraz walki jednostki z otaczającym światem. Jego styl charakteryzował się głębokim uczuciem i złożonością emocjonalną.
Śmierć i dziedzictwo
Lermontow zginął w wyniku pojedynku, co wstrząsnęło rosyjskim środowiskiem literackim. Jego śmierć była dużą stratą dla kultury. Po jego zgonie, twórczość Lermontowa była szeroko analizowana i wpływała na kolejne pokolenia pisarzy. Jego dzieła są do dziś uznawane za klasykę literatury rosyjskiej.
Podsumowanie
Michał Lermontow to postać, która na trwałe wpisała się w historię literatury. Jego życiorys oraz twórczość pozostają inspiracją dla wielu współczesnych autorów i miłośników literatury. Jego poezja i proza, pełne emocji oraz refleksji nad ludzką naturą, są świadectwem geniuszu artystycznego Lermontowa.
