Eumenes II Filadelfos Soter (ur. ?, zm. 159 p.n.e.) był królem Pergamonu z dynastii Attalidów, panującym od 197 p.n.e. Syn Attalosa I Sotera, był bratem Attalosa II Filadelfosa oraz ojcem Attalosa III Filometora i Aristonikosa.
Rządy
Eumenes II odziedziczył po ojcu przyjaźń Rzymu, co okazało się kluczowe w obliczu konfliktu z Antiochem III Wielkim. Po wybuchu wojny Eumenes dołączył do Rzymian, co doprowadziło do inwazji Antiocha na jego tereny. Eumenes odegrał ważną rolę w bitwie pod Magnezją w 189 p.n.e., przyczyniając się do klęski Antiocha, za co został sowicie nagrodzony w wyniku pokoju w Apamei (188 p.n.e.), zyskując nowe terytoria.
Władca rozszerzył wpływy Pergamonu na Armenię i Kapadocję, czyniąc swoje królestwo najpotężniejszym w Azji Mniejszej, mimo zależności od Rzymu.
Wojny z Bitynią i Pontem
Eumenes prowadził kampanie przeciw Bitynii i królowi Pontu, Farnakesowi I, w latach 183-179 p.n.e. Choć oddał decyzję Rzymowi, samodzielnie stawiał opór Farnakesowi.
Wojny z Macedonią i Galatami
Eumenes dążył do wojny z Macedonią, co doprowadziło do III wojny macedońskiej (171-168 p.n.e.). Po klęsce Perseusza, Eumenes był podejrzewany o układy z Macedonią, co osłabiło jego pozycję w oczach Rzymu. Po najazdach Galatów na Pergamon, Eumenes pokonał ich własnymi siłami, ale Rzym ogłosił autonomię Galatów, co podważyło jego sukces.
Eumenes II a kultura i sztuka grecka
Eumenes II był mecenasem sztuki i budowniczym. Rozwinął Pergamon, otaczając miasto nowymi murami i budując istotne obiekty, w tym Ołtarz Pergamoński. Biblioteka pergamońska stała się jedną z najsłynniejszych bibliotek hellenistycznych, a Eumenes wprowadził nowe metody pisania na skórze, co dało początek pergaminowi.
Bilans rządów Eumenesa II według Polibiusza
Polibiusz opisał Eumenesa jako silnego duchem władcę, który przekształcił niewielkie królestwo w potęgę konkurującą z największymi mocarstwami ówczesnego świata.
