Mehmed II Zdobywca
Mehmed II, znany jako Mehmed al-Fatih, był sułtanem z dynastii Osmanów, który panował w latach 1444-1446 oraz 1451-1481. Urodził się 30 marca 1432 roku w Adrianopolu i zyskał sławę jako zdobywca Konstantynopola, który uczynił stolicą imperium osmańskiego.
Życiorys
Mehmed był trzecim synem Murada II. Po śmierci swoich starszych braci, Ahmeda i Alâaddina, stał się jedynym następcą tronu. W 1444 roku, po abdykacji ojca, objął władzę w wieku 12 lat. Jego opiekunem został wezyr Halil Pasza.
W 1451 roku Mehmed odzyskał tron po śmierci Murada II. Wkrótce po tym rozkazał zlikwidować swoich braci, by zabezpieczyć władzę. Rozpoczął przygotowania do zdobycia Konstantynopola, budując twierdzę Rumeli Hissar nad Bosforem. W 1453 roku, po udanym oblężeniu, zdobył miasto, kończąc tym samym erę Cesarstwa Bizantyjskiego.
Podboje i osiągnięcia
Następne lata panowania Mehmeda były czasem intensywnych podbojów. Zdobył tereny Bizancjum, Wenecji oraz regiony na Bałkanach:
- 1459 – zdobycie Serbii
- 1461 – zdobycie Trapezuntu
- 1468 – pokonanie Mołdawii
- 1473 – zwycięstwo nad Ak Kojunlu
- 1476 – pokonanie Stefana III Wielkiego w Mołdawii
Mehmed podejmował również próby podboju Włoch, a w 1480 roku wysłał armię na Rodos, jednak po 89 dniach walk muzułmanie wycofali się, co przeszkodziło w dalszym podboju Italii.
Śmierć i dziedzictwo
W ostatnich latach życia Mehmed II zmagał się z problemami zdrowotnymi i zmarł 3 maja 1481 roku. Istnieją spekulacje dotyczące okoliczności jego śmierci, w tym możliwość celowego podania mu niewłaściwych leków. Był osobą, która ceniła sobie prywatność, a szczególnie dbała o swój pałacowy ogródek, co sprawiało mu ogromną radość.
Podsumowanie
Mehmed II, jako sułtan, odegrał kluczową rolę w historii Imperium Osmańskiego, wprowadzając znaczące zmiany i rozszerzając jego terytoria. Jego osiągnięcia oraz strategia militarna miały długotrwały wpływ na region i historię świata.
