Murad I
Murad I (29 czerwca 1326 – 15 czerwca 1389) był sułtanem z dynastii Osmanów, panującym w latach 1362-1389. Był pierwszym władcą Osmanów, który oficjalnie przyjął tytuł sułtana. Był synem Orchana i ojcem Bajazyda I Błyskawicy.
Reformy wewnętrzne
Po objęciu władzy Murad I skoncentrował się na wewnętrznej konsolidacji swojego państwa. Wprowadził szereg reform administracyjnych, w tym:
- Utworzenie organu administracji centralnej – Dywan.
- Powołanie instytucji wielkiego wezyra.
- Formowanie zawodowej gwardii przybocznej – korpusu janczarskiego, rekrutującego młodzież chrześcijańską.
- Wprowadzenie instytucji timarów.
- Powołanie sądu wojskowego – kadiasker.
Polityka zagraniczna
Murad I prowadził ekspansywną politykę zagraniczną, osiągając szereg sukcesów:
- Pokonał emiraty Karamanidów w Anatolii.
- W Europie zdobył Adrianopol i Płowdiw.
- W 1371 roku odniósł zwycięstwo w bitwie nad Maricą, pokonując koalicję wojsk chrześcijańskich.
- W 1385 roku zdobył Sofię, a w 1386 roku Nisz.
Choć jego postępy zostały chwilowo zatrzymane przez Serbów w bitwie pod Plocznikiem (1387), ostatecznie narzucił zwierzchność osmańską niemal całym Bałkanom.
Śmierć i dziedzictwo
Murad I zginął w bitwie na Kosowym Polu, według tradycji został zabity zatrutym sztyletem przez serbskiego rycerza Miloša Obilicia. Po jego śmierci, państwo osmańskie kontynuowało ekspansję, a Murad I pozostawił po sobie silne fundamenty administracyjne i militarne.
Bibliografia
- Słownik Władców Świata. Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan. Wyd. Zielona Sowa – 2005 r.
