Bajazyd II (ur. 1447/1448 w Didimoticho, zm. 26 maja 1512) był sułtanem osmańskim od 1481 do 1512 roku.
Życiorys
Bajazyd II był synem sułtana Mehmeda II. Po śmierci ojca w 1481 roku objął tron, uzyskując wsparcie Gedika Ahmeda Paszy, wielkiego wezyra. Na początku panowania pokonał swojego brata Cema, który uciekł na Rodos.
Panowanie
Na początku rządów Bajazyd II doszło do konfliktu z wielkim wezyrem, który kontynuował kampanię we Włoszech, co doprowadziło do jego egzekucji w 1482 roku. Sułtan interesował się kosmografią i filozofią, a także zbudował wiele szpitali, meczetów i mostów. W 1503 roku Leonardo da Vinci oferował mu swoje usługi inżynieryjne, ale do współpracy nie doszło.
Walki z Chrześcijanami
Po objęciu władzy Bajazyd II musiał stawić czoła najazdowi Węgrów, którzy atakowali bałkańskie posiadłości Osmanów. W latach 1483-1487 obowiązywał rozejm z królem Maciejem Korwinem. Sułtan zajął Hercegowinę i zaatakował Mołdawię, zdobywając porty nadczarnomorskie, co umożliwiło bezpośrednie połączenie z chanatem Krymskim. W 1485 roku jego wojska zostały pokonane w bitwie nad jeziorem Katalbuga, co doprowadziło do zawarcia pokoju mołdawsko-tureckiego.
Kampanie w świecie muzułmańskim
Bajazyd II przeprowadził atak na Egipt w 1485 roku, jednak nie odniósł większych sukcesów. W obliczu zagrożenia ze strony Safawidów, w 1511 roku doszło do powstania w zachodniej Anatolii, które zostało stłumione.
Utrata władzy i śmierć
25 kwietnia 1512 roku Bajazyd II abdykował na rzecz swojego syna Selima I. Zmarł 26 maja tego samego roku i został pochowany w Meczecie Bajazyda II w Stambule. Historycy uważają go za władcę pokojowego w porównaniu do jego syna.
Podsumowanie
Bajazyd II był sułtanem, który rządził w trudnych czasach, zmagając się z konfliktami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Jego panowanie charakteryzowało się rozwojem infrastruktury oraz próbami utrzymania pokoju, co wyróżniało go na tle bardziej agresywnych następców.
