Opis kardów
Kard to perska broń, która była stosowana głównie do pchnięć. Charakteryzuje się lekko zakrzywioną głownią, której długość wynosi od 10 do 40 cm. Jest to broń jednosieczna, co oznacza, że ma jedną ostrą krawędź. Kard wykształcił się w średniowieczu i stał się inspiracją dla podobnych narzędzi w regionie Kaukazu, które zyskały popularność w XVIII i XIX wieku.
Cechy konstrukcyjne
Główne cechy kardów obejmują:
- Gruby grzbiet głowni, często zdobiony żłobieniami.
- Płazy inkrustowane srebrem lub złotem.
- Charakterystyczny kształt głowicy rękojeści, zbliżony do szaszek.
Pochwy i użytkowanie
Pochwy kardów były zazwyczaj głębokie, umożliwiające schowanie całej broni, w tym rękojeści. Na zewnątrz wystawała jedynie głowica, która czasami miała kółko do zawieszenia sztyletu na temblaku.
Podsumowanie
Kard to unikalna broń, która odzwierciedla bogatą tradycję rzemiosła metalowego oraz estetyki w kulturze perskiej i kaukaskiej.
Bibliografia
*
Kategoria: Sztylety
