Sitarstwo
Sitarstwo to rzemiosło polegające na produkcji sit, które służą do oddzielania mniejszych obiektów od większych za pomocą przesiewania. Sita różnią się wielkością oraz wielkością oczek, a ich siatkę wykonywano z końskiego włosia, natomiast obręcze zazwyczaj z sosny. Produkcja sit odbywała się głównie zimą, a w cieplejszych miesiącach sitarz wyruszał w poszukiwaniu klientów z wykorzystaniem specjalnych drewnianych nosiłków.
Historia
W Polsce głównym ośrodkiem sitarstwa był Biłgoraj. W 1720 roku w Kurowie przyznano przywilej dla cechu sitarskiego, co podkreśla znaczenie tego rzemiosła. Osoby zajmujące się sitarstwem nazywano sitarzami, a ci, którzy produkowali przetaki — przetaczarzami.
Zastosowanie sit
Sita znalazły zastosowanie zarówno w gospodarstwach domowych, jak i w różnych dziedzinach nauki oraz przemysłu. Umożliwiały m.in.:
- Przesiewanie mąki w celu usunięcia zanieczyszczeń i robaków.
- Oczyszczanie ziarna z niepożądanych elementów.
- Segregację mlewa w młynach na różne asortymenty.
Sitarstwo jest przykładem ginącego zawodu, który odgrywał istotną rolę w historii rzemiosła w Polsce.