Kåre Gulbrand Kristiansen
Kåre Gulbrand Kristiansen (11 marca 1920 – 3 grudnia 2005) był norweskim politykiem, dwukrotnym przewodniczącym Chrześcijańskiej Partii Ludowej, deputowanym oraz ministrem. Urodził się w Bergen jako syn kaznodziei Michaela Kristiansena.
Kariera zawodowa
Kristiansen rozpoczął pracę w państwowym przewoźniku kolejowym Norges Statsbaner (NSB), gdzie pełnił różne funkcje, w tym telegrafisty oraz nauczyciela w szkole kolejowej. W 1969 roku objął stanowisko dyrektora operacyjnego w NSB.
Działalność polityczna
Zaangażował się w politykę jako członek Chrześcijańskiej Partii Ludowej. W latach 1955-1956 kierował organizacją młodzieżową partii. Od początku lat 50. był aktywny w samorządzie w Nesodden. W latach 1965-1969 pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwie spraw społecznych, a następnie był zastępcą poselskim (1969-1973) oraz posłem do Stortingu w latach 1973-1977 i 1981-1989. W parlamencie przewodniczył komisji spraw zagranicznych w latach 1981-1983.
Po raz pierwszy został przewodniczącym Chrześcijańskiej Partii Ludowej w 1975 roku, a jego kadencja trwała do 1977 roku. Po powrocie na to stanowisko w 1979 roku, pełnił je do 1983 roku. W latach 1983-1986 był ministrem przemysłu naftowego i energetyki w rządzie Kåre Willocha. W późniejszych latach (1986-1989) był wiceprzewodniczącym norweskiego parlamentu.
Opinie i protesty
Kristiansen był znanym sympatykiem Izraela. W latach 90. dołączył do Norweskiego Komitetu Noblowskiego, jednak w 1994 roku zrezygnował na znak protestu przeciwko przyznaniu Pokojowej Nagrody Nobla Jaserowi Arafatowi.
Podsumowanie
Kåre Gulbrand Kristiansen był wpływowym norweskim politykiem, który przez wiele lat działał na rzecz Chrześcijańskiej Partii Ludowej, pełniąc ważne funkcje zarówno w parlamencie, jak i w rządzie. Jego zaangażowanie w politykę oraz kontrowersyjne decyzje dotyczące Izraela i Nagrody Nobla pozostawiły ślad w norweskiej historii politycznej.
