„`html
Franciszek Jan Bronikowski
Franciszek Jan Bronikowski (ur. 25 lutego 1907 w Bydgoszczy, zm. 1 grudnia 1964 w Milanówku) był pierwszym polskim wioślarzem, który zdobył medal olimpijski (brąz) w czwórce ze sternikiem podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku. Był również działaczem PZTW oraz międzynarodowym sędzią.
Życie prywatne
Syn Emila Bronikowskiego i Zofii Mróz, ukończył Szkołę Rzemiosł Artystycznych, specjalizując się w meblarstwie. W 1925 roku związał się z Bydgoskim Towarzystwem Wioślarskim, gdzie rozpoczął swoją przygodę z wioślarstwem. Po służbie wojskowej w Pułku Lotnictwa Morskiego w Pucku (1930) pracował w rodzinnej Fabryce Mebli. W 1932 roku ożenił się z Zofią Bukowską. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w obronie Warszawy i był zaangażowany w ruch oporu. Po wojnie wrócił do pracy w upaństwowionej fabryce mebli, a w 1956 roku przeprowadził się z rodziną do Milanówka, gdzie prowadził własny zakład meblarski.
Sukcesy sportowe
- Brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie (1928) w czwórce ze sternikiem.
- Mistrz Polski w czwórce ze sternikiem (1926) oraz w czwórce bez sternika (1929).
- Wicemistrz Polski w ósemce (1926, 1928, 1930) oraz w czwórce ze sternikiem (1928).
- Brązowy medal na Mistrzostwach Europy w Lucernie (1926) oraz w Bydgoszczy (1929) w czwórce odpowiednio ze sternikiem i bez sternika.
- Mistrz Polski w dwójce ze sternikiem (1946).
- Zajął 27. miejsce w plebiscycie na najlepszego wioślarza w 80-leciu PZTW (1999).
Podsumowanie
Franciszek Bronikowski to postać znacząca w historii polskiego wioślarstwa, której osiągnięcia sportowe oraz zaangażowanie w rozwój tego sportu pozostają inspiracją dla kolejnych pokoleń wioślarzy.
„`
