Order Królewski Serafinów

Order Królewski Serafinów (szw. Kungliga Serafimerorden) to najwyższe odznaczenie Królestwa Szwecji oraz order domowy szwedzkiego monarchy. Ustanowiony 23 kwietnia 1748 roku przez króla Fryderyka I, znany był wcześniej jako „błękitna wstęga” (Det blåa bandet).

Historia

Wraz z powołaniem Orderu Serafinów, Fryderyk I stworzył system orderowy obejmujący również Order Gwiazdy Polarnej i Order Miecza. Nadawanie Orderu Serafinów zastrzeżone było dla osób piastujących wysokie stanowiska w państwie oraz dla cudzoziemskich głów państw. Ograniczono liczbę kawalerów do 24 Szwedów i 8 cudzoziemców, co później zmieniono na 32 Szwedów i nieograniczoną liczbę cudzoziemców.

Kawalerowie mieli obowiązek pracy w Szpitalu Serafinów w Sztokholmie lub wsparcia finansowego placówki. Do 1820 roku, kawalerowie byli chowani w Riddarholmskyrkan, gdzie spoczywają także królowie Szwecji. W 1975 roku zniesiono nadawanie orderów obywatelom szwedzkim, a członkowie rodziny królewskiej nadal otrzymują go przy narodzinach.

W grudniu 2022 roku system orderowy został przywrócony w pełnym zakresie, a ustawa weszła w życie 1 lutego 2023 roku.

Insygnia

Insygnia Orderu Serafinów obejmują krzyż, gwiazdę oraz łańcuch. Krzyż jest duży, maltański, emaliowany na biało ze złotym brzegiem i ozdobiony głowami serafinów. Medalion awersu nosi inicjały IHS, a rewers inicjały FRS. Gwiazda jest srebrna, z identycznym medalionem, a łańcuch składa się z główek serafinów i emaliowanych krzyży patriarchalnych.

Medal Serafinów

Medal Serafinów (Serafimermedaljen) jest niezwykle rzadkim odznaczeniem, nadawanym od 1748 roku jedynie cztery razy. Jest przyznawany za wybitne zasługi w opiece nad chorymi i ubogimi. W XX wieku otrzymały go tylko dwie osoby: Elsa Brändström i Lisbeth Palme.