Pomnik Fryderyka Chopina w Warszawie
Pomnik Fryderyka Chopina, znajdujący się w parku Łazienkowskim w Warszawie, jest secesyjną rzeźbą przedstawiającą kompozytora siedzącego pod stylizowaną wierzbą. Jego historia sięga 1876 roku, kiedy to zrodził się pomysł upamiętnienia Chopina przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne.
Historia powstania
W 1901 roku polska śpiewaczka operowa Adelajda Bolska uzyskała zgodę cara Mikołaja II na budowę pomnika. W 1908 roku ogłoszono konkurs na projekt, który zakończył się w 1909 roku. Zwycięski projekt Wacława Szymanowskiego (rzeźba) oraz Franciszka Mączyńskiego (architektura) przedstawiał siedzącego Chopina. Jednak projekt ten nie został zatwierdzony przez Cesarską Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu z powodu wątpliwości estetycznych.
Po poprawkach i interwencji księżnej Marii Pawłownej, projekt uzyskał ostatecznie zgodę na realizację. Szymanowski zakończył prace nad posągiem w 1912 roku, a odlew zrealizowano w Paryżu. Pomnik został odsłonięty 14 listopada 1926 roku.
Zniszczenie i odbudowa
W 1940 roku, w czasie okupacji, pomnik został zniszczony na polecenie gubernatora Hansa Franka. Niemcy wysadzili go w powietrze, a resztki przekazano na złom. Po wojnie, dzięki odnalezieniu zachowanych kopii oraz próbnych odlewów, rozpoczęto prace nad rekonstrukcją pomnika.
W 1946 roku zespół rzeźbiarzy pod kierunkiem Władysława Wasiewicza stworzył model odlewu. Zrekonstruowany pomnik został odsłonięty ponownie 11 maja 1958 roku w otoczeniu zgeometryzowanych rabat kwiatowych i drzew.
Kopie pomnika
- W 1994 roku w Hamamatsu, Japonia, odsłonięto kopię pomnika na podstawie umowy o wymianie kulturalnej.
- W 2021 roku odlew głowy Chopina stanął przed palmiarnią miejską w Gliwicach.
Pomnik Fryderyka Chopina jest jedynym w Warszawie przykładem secesji w architekturze pomnikowej i pozostaje symbolem polskiej kultury oraz pamięci o wybitnym kompozytorze.
