„`html
Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU)
Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU) to centroprawicowa partia polityczna w Niemczech, która łączy w sobie elementy konserwatyzmu i chrześcijaństwa. CDU działa w kooperacji z Bawarską Partią Ludową (CSU) na poziomie ogólnokrajowym, tworząc wspólną frakcję w niemieckim parlamencie, znaną jako CDU/CSU.
Historia
CDU powstała po II wojnie światowej w 1945 roku, kontynuując tradycje Partii Centrum, która istniała w latach 1870-1933. Jej celem było zjednoczenie katolików i protestantów. Pierwszym przewodniczącym i kanclerzem Niemiec był Konrad Adenauer. Partia dominowała w niemieckiej polityce od 1949 do 1963 roku.
W 1966 roku CDU straciła część poparcia, co doprowadziło do koalicji z socjaldemokratyczną SPD. W 1982 roku CDU odzyskała moc, a po zjednoczeniu Niemiec w 1990 roku połączyła się ze wschodnioniemieckim odpowiednikiem.
Struktura wewnętrzna
CDU ma silne bastiony w regionach wiejskich i katolickich, takich jak Eifel, Münster oraz Szwabia. W miastach takich jak Hamburg, partia odnotowała również sukcesy wyborcze, mimo historycznej dominacji SPD.
Relacje z CSU
CDU współpracuje z CSU, ale obie partie są organizacyjnie oddzielne. W przeszłości zdarzały się napięcia, jak w 1976 roku, kiedy to CSU zakończyła sojusz z CDU, jednak relacje te zostały szybko naprawione.
Przewodniczący CDU
- Konrad Adenauer (1950–1966)
- Ludwig Erhard (1966–1967)
- Kurt Georg Kiesinger (1967–1971)
- Helmut Kohl (1973–1998)
- Angela Merkel (2000–2018)
- Friedrich Merz (od 2022)
Kanclerze Niemiec z CDU
- Konrad Adenauer (1949–1963)
- Ludwig Erhard (1963–1966)
- Helmut Kohl (1982–1998)
- Angela Merkel (2005–2021)
Poparcie w wyborach
CDU zyskała różne poziomy poparcia w różnych regionach Niemiec oraz w różnych okresach historycznych, a jej głównymi przeciwnikami są SPD, Die Linke oraz Zieloni. W 2017 roku na scenie politycznej pojawiła się nowa partia – Alternatywa dla Niemiec, która zdobyła popularność wśród wyborców eurosceptycznych i antyimigranckich.
„`
