Antrakozaury (Anthracosauria)
Antrakozaury to rząd wymarłych płazów pierwotnych, tradycyjnie zaliczany do grupy labiryntodontów. Po raz pierwszy zdefiniował je David Watson w 1929 roku, nadając im nazwę Anthracosauroideae. Wówczas zaliczył je do grupy Embolomeri, która obejmowała mięsnożerne czworonogi żyjące w karbonie i wczesnym permie.
Klasyfikacja i różnorodność
W 1934 roku Gunnar Säve-Söderbergh wprowadził nazwę Anthracosauria dla tej grupy. Początkowo niektórzy autorzy, tacy jak Panchen (1970), ograniczali antrakozaury do wybranych rodzin Embolomeri. Z czasem, naukowcy, w tym Alfred Romer, rozszerzyli definicję, włączając do antrakozaurów grupy takie jak Seymouriamorpha, uznając je za przodków owodniowców.
Właściwości antrakozaurów
Charakterystyczną cechą antrakozaurów było przystosowanie do środowiska wodnego. Część z nich, jak Proterogyrinus, mogła poruszać się zarówno na lądzie, jak i w wodzie, podczas gdy inne były wyraźnie wodne lub lądowe. W rozwoju osobniczym niektórych przedstawicieli Seymouriamorpha występowało stadium larwalne, co przypomina współczesne płazy.
Filogeneza i kontrowersje
Klasyfikacja filogenezy antrakozaurów jest kontrowersyjna. Niektóre analizy sugerują, że Embolomeri, Gephyrostegidae i Seymouriamorpha nie są bliżej spokrewnione z owodniowcami niż z lepospondylami. W rezultacie, niektórzy badacze proponują przedefiniowanie antrakozaurów jako grupy monofiletycznej.
- Gauthier, Kluge i Rowe (1988) zdefiniowali Anthracosauria jako klad obejmujący owodniowce i wszystkie bliżej spokrewnione czworonogi.
- Laurin (2001) zaproponował nową definicję, obejmującą gatunek Anthracosaurus russelli.
Wnioskując, antrakozaury to złożona grupa płazów pierwotnych, której klasyfikacja i pochodzenie wciąż są przedmiotem badań i debat wśród paleontologów.
Przypisy
Kategoria: Labiryntodonty
Kategoria: Zwierzęta ery paleozoicznej
