Kontrola parzystości
Kontrola parzystości to technika używana w informatyce i telekomunikacji do wykrywania błędów w przesyłanych danych. Opiera się na koncepcji parzystości bitów, co pozwala na identyfikację sytuacji, w której dane mogły zostać naruszone.
Bit parzystości
Bit parzystości to dodatkowy bit dodawany do zbioru danych, który informuje o parzystości liczby jedynek w tych danych. Istnieją dwa główne typy parzystości:
- Parzysta: Bit parzystości jest ustawiony na 1, jeśli liczba jedynek w danych jest nieparzysta, a na 0, jeśli jest parzysta.
- Nieparzysta: Bit parzystości jest ustawiony na 1, jeśli liczba jedynek w danych jest parzysta, a na 0, jeśli jest nieparzysta.
Technika ta jest szeroko stosowana w systemach komputerowych i protokołach komunikacyjnych, aby zapewnić integralność danych podczas ich przesyłania. Mimo że kontrola parzystości jest prostą metodą, ma swoje ograniczenia, ponieważ nie jest w stanie wykryć wszystkich rodzajów błędów, szczególnie, gdy dwie jedynki są zmieniane jednocześnie.
W praktyce, kontrola parzystości jest często stosowana w połączeniu z bardziej zaawansowanymi metodami detekcji błędów, aby zwiększyć niezawodność przesyłanych danych.
