Albin Dunajewski – Życiorys
Albin Dunajewski herbu Sas (1817-1894) był polskim duchownym rzymskokatolickim, biskupem krakowskim oraz kardynałem. Urodził się 1 marca 1817 roku w Stanisławowie w rodzinie szlacheckiej. Był starszym bratem Juliana Dunajewskiego, znanego profesora ekonomii.
Po ukończeniu gimnazjum w Nowym Sączu i studiów na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, Dunajewski został skazany przez austriacki sąd za działalność niepodległościową. Po odbyciu kary, w 1848 roku uzyskał amnestię i rozpoczął pracę w sądownictwie. Po tragedii osobistej, wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie w 1861 roku przyjął święcenia kapłańskie.
W 1862 roku został rektorem Seminarium Archidiecezjalnego w Warszawie, a w 1879 roku prekonizowany biskupem krakowskim. Sakrę biskupią przyjął 8 czerwca 1879 roku. W trakcie swojej posługi koronował obrazy Matki Bożej w Krakowie oraz uzyskał tytuł książęcy od cesarza Franciszka Józefa I w 1889 roku. W 1890 roku papież Leon XIII mianował go kardynałem.
Dunajewski zmarł 18 czerwca 1894 roku i został pochowany w katedrze na Wawelu. Jego imię nosi jedna z ulic w Rudawie pod Krakowem.
Pomnik i Dziedzictwo
W 1900 roku w katedrze wawelskiej powstał pomnik Dunajewskiego, którego autorem jest Mieczysław Leon Zawiejski. Pomnik składa się z obramienia z czerwonego marmuru i popiersia z białego marmuru.
Podsumowanie
- Urodziny: 1 marca 1817, Stanisławów
- Zmarł: 18 czerwca 1894, Kraków
- Stanowiska: biskup diecezjalny krakowski (1879-1894), kardynał (od 1890)
- Wykształcenie: Uniwersytet Franciszkański we Lwowie
- Istotne osiągnięcia: koronacja obrazów Matki Bożej, tytuł książęcy
Dunajewski pozostawił trwały ślad w historii Kościoła w Polsce oraz w życiu społecznym regionu. Jego życie i działalność odzwierciedlają złożoność epoki, w której żył.
