Leon VII OSB (łac. Leo VII, ur. w Rzymie, zm. 13 lipca 939 roku) – papież w latach 936-939.
Życiorys
Leon VII był benedyktynem i kardynałem prezbiterem kościoła św. Sykstusa. Jego wybór na papieża był wynikiem wpływów księcia Alberyka II ze Spoleto. Papież aktywnie uczestniczył w reformie monastycyzmu, wprowadzając zmiany w życiu mnichów.
W 936 roku zaprosił do Rzymu Odona, opata Cluny, aby pomógł w reorganizacji życia monastycznego, począwszy od klasztoru przy bazylice Św. Pawła. Odnowił również przywileje dla opactwa w Subiaco, gdzie znajduje się grota św. Benedykta.
W 937 roku mianował arcybiskupa Moguncji, Fryderyka, legatem dla Niemiec, powierzając mu reformę duchowieństwa. Papież zezwolił na usuwanie Żydów z miast do czasu ich chrztu, jednak zabronił przymusowego nawracania. Leon VII pisał również do biskupów francuskich i niemieckich, potępiając wróżbitów i czarowników.
Leon VII zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.
Bibliografia
- Poczet papieży Michał Gryczyński
- Joseph Brusher S. J., Popes Through The Ages