Agapit II
Agapit II, papież od 10 maja 946 do grudnia 955, pochodził z Rzymu. Jego wybór na papieża był uzależniony od księcia Alberyka II ze Spoleto, który miał znaczący wpływ na jego pontyfikat.
Pontyfikat
Agapit II koncentrował się na sprawach religijnych oraz na wzmocnieniu autorytetu papiestwa w świecie chrześcijańskim, mimo ograniczonej niezależności. Jego działania wspierał Alberyk II, który promował reformę kluniacką. W ramach reformy Agapit II sprowadził mnichów z Gorze do opactwa przy bazylice św. Pawła.
Kontakty z Niemcami
W czasie jego pontyfikatu nastąpił wzrost kontaktów z królestwem niemieckim. W 951 roku król Otton I Wielki przybył do Włoch w celu uzyskania korony cesarskiej. Papież uczestniczył w negocjacjach, jednak koronacja nie doszła do skutku z powodu najazdów węgierskich. Mimo to, Agapit II wydał wiele przywilejów dla niemieckich klasztorów i biskupstw, w tym dla:
- benedyktyńskiego opactwa w Fuldzie (948)
- klasztoru św. Maurycego w Magdeburgu
- żeńskiego opactwa Gandersheim
- archidiecezji hamburskiej
W 948 roku ustanowił diecezjalną organizację kościelną w Danii, podporządkowując ją metropolii hamburskiej.
Konflikty kościelne
Agapit II był również zaangażowany w konflikt dotyczący obsady archidiecezji Reims, gdzie wspierał najpierw Artolda, a potem zmienił zdanie na korzyść Hugona, ostatecznie jednak zatwierdzając Artolda na synodzie rzymskim w 949 roku.
Śmierć i dziedzictwo
Przed swoją śmiercią w 954 roku Alberyk II zapewnił, że jego nieślubny syn Oktawian zostanie nowym papieżem, co było sprzeczne z prawem kościelnym. Agapit II, mimo że był świadkiem tego wydarzenia, nie protestował. Zmarł na początku grudnia 955 roku, a jego następcą zgodnie z obietnicą został Oktawian, który przyjął imię Jan XII. Agapit II zmarł w opinii świętości, jednak jego kult nigdy nie został formalnie uznany.
Bibliografia
- Kazimierz Dopierała: Księga Papieży, Wyd. Pallotinum, Poznań 1996, s. 118-119
