Honoriusz IV
Giacomo Savelli (1210-1287) był papieżem od 2 kwietnia 1285 do 3 kwietnia 1287. Urodził się w Rzymie w arystokratycznej rodzinie Savelli. Jego kariera kościelna obejmowała studia prawnicze w Paryżu, a następnie służbę u kardynała Jana z Toledo. W 1261 został kardynałem diakonem Santa Maria in Cosmedin, a także pełnił funkcje prefekta Toskanii i dowódcy wojsk papieskich. Uczestniczył w licznych soborach i elekcjach papieskich.
Pontyfikat
Wybór Honoriusza IV był reakcją na politykę jego profrancuskiego poprzednika, Marcina IV. Papież starał się przywrócić stabilność w Rzymie i zajął neutralne stanowisko w konflikcie między Andegawenami a Aragonią o Sycylię. Mimo mediacji angielskiego króla Edwarda I, Honoriusz IV nie cofnął ekskomuniki nałożonej na Jakuba II z Aragoni. W polityce wewnętrznej zdołał opanować bunt w Romanii i Marche.
Honoriusz IV planował nową krucjatę, a także wspierał działalność zgromadzeń zakonnych, takich jak franciszkanie i dominikanie. Ustanowił inkwizycję na Sardynii oraz promował nauczanie języków orientalnych na Uniwersytecie Paryskim. Mianował jednego kardynała, Giovanni Boccamazza, który reprezentował papieża na sejmiku w Würzburgu w marcu 1287.
Honoriusz IV zmarł 3 kwietnia 1287 i został pochowany w kościele S. Maria in Aracoeli w Rzymie.
Podsumowanie
- Imię: Giacomo Savelli
- Pontyfikat: 1285-1287
- Wczesne życie: Urodziny w arystokratycznej rodzinie w Rzymie
- Kariera: Kardynał, prefekt Toskanii, dowódca wojsk papieskich
- Polityka: Neutralność w konfliktach o Sycylię, stabilizacja wewnętrzna w Rzymie
- Inicjatywy: Plany krucjat, wsparcie dla zakonów, inkwizycja na Sardynii
- Śmierć: 3 kwietnia 1287, pochówek w S. Maria in Aracoeli
