Edward Aleksander Rontaler
Edward Aleksander Rontaler (1 października 1846 – 12 grudnia 1917) był polskim pedagogiem, właścicielem i dyrektorem szkoły w Warszawie, ewangelikiem oraz uczestnikiem powstania styczniowego.
Życiorys
Urodził się w Brzezinach koło Łodzi jako najmłodszy syn Augusta Rontalera, kantora ewangelickiego, oraz Krystyny z Ruppmichów. W 1855 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Piotrkowie, ale w 1863 roku przerwał edukację, aby wziąć udział w powstaniu styczniowym. Po aresztowaniu i wyroku śmierci, został uwolniony dzięki amnestii. Po maturze w 1864 roku, kontynuował naukę w Warszawie, gdzie w 1868 roku uzyskał dyplom magistra nauk filologiczno-historycznych.
Rontaler rozpoczął pracę jako nauczyciel w Odessie, gdzie uczył łaciny i greki w gimnazjum Richelieuego. Publikował artykuły i prace naukowe w polskich i rosyjskich pismach, a także pełnił funkcję inspektora szkolnego i dyrektora gimnazjów w różnych miastach. W latach 90. XX wieku przeniósł się do Petersburga, gdzie pracował w Ministerstwie Oświaty. Przeszedł na emeryturę w 1895 roku.
W Warszawie otworzył szkołę, która miała status szkoły rządowej, ale z większą swobodą w nauczaniu. W 1898 roku uruchomił również szkołę handlową oraz w 1902 roku szkołę średnią rolniczą, jedyną tego typu w Królestwie Kongresowym. W 1916 roku przekształcił szkołę handlową w gimnazjum realne, które funkcjonowało do 1939 roku.
Rontaler zmarł w grudniu 1917 roku i został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie. W 1936 roku w jego szkole wmurowano tablicę pamiątkową. Był żonaty z Eweliną Hryniewicką, nie miał dzieci. Jego bracia również odnieśli sukcesy w różnych dziedzinach, a syn jednego z nich, Adolf Rontaler, był duchownym i pedagogiem.
Przypisy i Bibliografia
- Stanisław Konarski, Edward Rontaler, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXII, 1989
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989
