Leon IV OSB
Leon IV, papież w latach 847-855, był znaczącą postacią Kościoła katolickiego. Urodził się w Rzymie jako syn Radoalda i był Longobardem z pochodzenia. Jako pierwszy papież wprowadził datowanie dokumentów oficjalnych.
Życiorys i wybór na papieża
Przed objęciem Stolicy Piotrowej był benedyktynem oraz kardynałem bazyliki Czterech Koronowanych Świętych. Jego wybór na papieża miał miejsce w dniu śmierci Sergiusza II, a konsekrowano go sześć tygodni później, mimo że Lotar I domagał się, aby wybór odbył się w obecności cesarskich posłów.
Pontyfikat i działania
W trakcie swojego pontyfikatu Leon IV podjął działania mające na celu odbudowę Rzymu po zniszczeniach spowodowanych przez Saracenów. W szczególności skoncentrował się na:
- Umocnieniu murów oddzielających Watykan od reszty Rzymu.
- Budowie umocnień na prawym brzegu Tybru, które poświęcił 27 czerwca 852 roku, nazywając je „Miastem Leona”.
- Zorganizowaniu floty morskiej, która pokonała Saracenów w bitwie pod Ostią w 849 roku.
- Udzieleniu schronienia uciekinierom z Korsyki w Porto, które przekształcił w garnizon.
Relacje z cesarstwem
Na Wielkanoc 850 roku Leon IV namaścił nowego cesarza Franków, Ludwika II. Jego niezależność od cesarza była widoczna na synodach, gdzie odwołał kardynała Anastazego oraz potępił arcybiskupów Hinkmara z Reims i Jana z Rawenny. Odrzucił także cesarskie nominacje, w tym mianowanie Hinkmara wikariuszem apostolskim, oraz unieważnił uchwały synodu z Soissons z 853 roku.
Dziedzictwo
Leon IV wspierał muzykę kościelną oraz wprowadził zwyczaj obchodzenia oktawy Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zmarł 17 lipca 855 roku i został pochowany w bazylice Świętego Piotra. Kościół katolicki czci go w dniu jego śmierci.