Alessandro Achillini di Bologna
Alessandro Achillini di Bologna (1463-1512) był włoskim filozofem renesansowym i wybitnym anatomem, znanym z radykalnych poglądów awerroistycznych. Uczył w bolońskiej szkole medycznej oraz w Padwie, gdzie zdobył uznanie jako nauczyciel, co wywołało rywalizację z innym filozofem, Pietro Pomponazzim.
Życie i kariera
Achillini był uczniem Mondina i profesorem medycyny oraz filozofii. Jego osiągnięcia przyczyniły się do rozwoju nauk medycznych w Bolonii. Po powrocie do rodzinnego miasta zmarł, a jego grób znajduje się w kościele San Martino, gdzie złożono mu epitafium autorstwa poety Giana Vitalego. Jego brat, Giovanni Filoteo, również był pisarzem, a wnuk Claudio odniósł sukcesy jako prawnik.
Poglądy filozoficzne
Achillini był zwolennikiem arystotelizmu w wersji awerroistycznej i pisał komentarze do dzieł Arystotelesa. Obronił również filozofię Ockhama, co przyczyniło się do powstania empiryzmu renesansowego w kontekście medycyny.
Osiągnięcia w anatomii
Achillini znany jest przede wszystkim jako anatom. Jego prace, takie jak Corpores humani Anatomia i Anatomicae Annotationes, zawierają pierwsze opisy niektórych struktur anatomicznych, w tym kości młoteczka i kowadełka. Odkrył także siedem kości stępu, co podważyło autorytet Galena. Uznawany jest za jednego z najważniejszych badaczy mózgu XV wieku oraz znaczącą postać w historii anatomii człowieka.
Literatura o Achillinim
- Józef A. Dobrowolski: Alessandro Achillini – boloński awerroista